Log in of maak een account aan.
Hoe kun je verschil maken in het leven van je kind? Natuurlijk wil je dat het goed gaat met je kind, dat hij of zij passende zorg krijgt, zich verder kan ontwikkelen en kan genieten van de mooie dingen van het leven. Maar als je kind in een zorginstelling verblijft, is je rol niet zo vanzelfsprekend. Toch kun je als ouder dat verschil maken.
Er zijn verschillende mogelijkheden om dat te doen.
We plaatsten al eerder een artikel over zeggenschap. Waar ligt de zeggenschap ook alweer? Hieronder frissen we even je geheugen op.
Voor kinderen tot 12 jaar ben jij als ouder altijd degene die de beslissingen neemt.
Voor kinderen vanaf 12 jaar geldt dat daar waar je kind een bepaalde keuze niet overziet, dus wilsonbekwaam terzake is, de zeggenschap juridisch gezien in de meeste gevallen bij jou als ouder ligt.
Dat geldt ook als je kind 18 jaar wordt als er geen mentor of curator is.
Als er geen mentor of curator is benoemd door de rechter, ben jij als ouder automatisch de vertegenwoordiger van je kind en neem jij de beslissing namens je kind. Je blijft bij die beslissing zo dicht mogelijk bij de wensen van je kind. De zorgverlener dient het besluit dat jij namens je kind neemt, in principe te respecteren.
Maar dat beslissen voor je kind kan dus alleen als je kind jonger dan 12 jaar is of daar waar bij je kind wilsonbekwaam terzake is. Dit wordt vastgesteld door de zorgverlener.
Als je kind 12 jaar of ouder is, en niet wilsonbekwaam terzake, lijkt het in eerste instantie of je buiten spel staat. Maar dat is zeker niet het geval.
Voor kinderen tussen 12 en 16 geldt dat je samen beslist over de zorg. Jij als ouder en je kind moeten het beiden eens zijn met de beslissing. Ook hier geldt dat het kind de beslissing moet kunnen overzien, met andere woorden wilsbekwaam ter zake zijn.
Zodra je kind 18 wordt heeft hij/zij net als ieder ander de zeggenschap over zijn eigen leven. En als ouder kun je die beslissingen niet bij je kind weghalen. Dat is alleen aan de orde als de zorgverlener heeft vastgesteld dat je kind de beslissing niet zelf kan nemen, dus, zoals dat heet wilsonbekwaam terzake is.
Je kunt je kind dan natuurlijk wel ondersteunen in het besluitvormingsproces. Dat kan door samen informatie rond de beslissing te verzamelen en op een rij te zetten. En je kunt mogelijk helpen bij het ordenen van die informatie.
Net als bij je (eventuele) andere volwassen kinderen, laat je je kind de ruimte om echt zelf te beslissen. Als je die ruimte namelijk niet biedt, is het de vraag of je kind wel bij jou komt om die ondersteuning te halen. Heb vertrouwen in zijn of haar mogelijkheden. En sta niet direct klaar met je goedbedoelde adviezen, met ‘de enige juiste beslissing’.
Respecteer de beslissing van je kind, ook als die beslissing anders is dan jij zou willen. Zo leert je kind, met vallen en opstaan, steeds beter besluiten te nemen. Je kind ervaart jou daarbij als een betrouwbare ondersteuner. Via deze weg kan je dus wel degelijk verschil maken in het leven van je kind.
Goed samenwerken bestaat uit verschillende aspecten.
Allereerst gaat het om wederzijds respect en vertrouwen, want dat is de basis voor goed samenwerken. Dat spreek je niet af, dat laat je zien in je houding en gedrag.
Helderheid over ieders verantwoordelijkheid in die samenwerking is een belangrijke voorwaarde. Je hebt alle drie (cliënt, zorgverlener en jij als ouder) een eigen plek en een eigen verantwoordelijkheid. Heb het daar samen over!
Informatie geven is een volgend aspect in die samenwerking. De zorgverleners hebben de dagelijkse zorg voor je kind. Zij hebben zoveel mogelijk informatie nodig over jouw kind, hun cliënt. Natuurlijk halen ze die informatie allereerst bij je kind. Maar hoe minder je kind daar zelf over kan vertellen, hoe belangrijker jouw bijdrage daaraan is. Jij weet hoe het vroeger ging, wat je kind fijn vindt, hoe je kind zich uit, hoe je ziet dat het wel of juist niet goed gaat met je kind, enzovoort.
Geïnformeerd worden over hoe het met je kind gaat, is natuurlijk ook belangrijk in die samenwerking. Maar ook dit is niet bij voorbaat een vanzelfsprekendheid. Je kind (vanaf 18 jaar) beslist namelijk zelf over de informatie die jij als ouder krijgt. Voorwaarde daarbij is wel dat je kind die beslissing snapt, met andere woorden wilsbekwaam is. Het is goed om daar heldere afspraken over te maken met de zorgverlener, (zoveel mogelijk) samen met je kind. Welke informatie is voor jou belangrijk? Welke vorm is daarbij voor jou prettig? En wat is daarbij haalbaar voor de zorgverlener?
Als je goed geïnformeerd bent, kun je ook goed meedenken over de zorg die je kind krijgt. Heb oog voor de realiteit en de vaak beperkte mogelijkheden van de zorgverleners en probeer mee te denken over aanvaardbare risico’s.
Letterlijk samenwerken door zelf praktisch een bijdrage te leveren. Kijk wat je zelf kan en wil bijdragen aan de zorg voor je kind. Vanuit je eigen verantwoordelijkheid en deskundigheid. Met respect voor de eigen zeggenschap en verantwoordelijkheid van je kind en voor de deskundigheid en verantwoordelijkheid van de zorgverlener.
Naast bovenstaande manieren om invloed uit te oefenen op de zorg voor je kind, kun je ook lid worden van de cliëntenraad. De cliëntenraad behartigt de collectieve belangen van de cliënten en adviseert de locatiemanager. In de cliëntenraad kun je het perspectief van cliënten onder de aandacht brengen en bijdragen aan bij de cliënten passende zorg en ondersteuning. Een wat indirectere manier maar zeker niet minder belangrijk!
Invloed uitoefenen op de zorg voor je kind kan op allerlei manieren. Kijk allereerst wat er past bij jouw kind en welke manier van invloed uitoefenen bij jou past. Want als een manier van werken past, doe je het als vanzelf goed.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks
de nieuwste inspirerende verhalen in je mailbox!
Waar vind ik bij Philadelphia info over de WMCZ? Hoe is deze wet bij Philadelphia geïmplementeerd? Waar zie ik de de regeling die instemming, adviesrecht en ongevraagd advies terug?
Kortom; het lijkt wel of de lokale cliënten- en familieraad weinig te vertellen heeft of dat Philadelphia medezeggenschap niet zo belangrijk vindt.