~

Bijna vakantie, maar nu is het vooral rennen, hollen en vliegen

Karlijn en Oskar zijn de ouders van Cato, Ted en Lies. Lies heeft het syndroom van Down. Samen vormen ze een lekker druk en niet-alledaags gezin. Karlijn blogt regelmatig over alles wat zij meemaakt. Dit keer schrijft ze over de aankomende vakantietijd.

Hollen rennen vliegen

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar die laatste weken voor de vakantie, vind ik nooit écht leuk.

Ieder jaar weer neem ik me voor het anders te doen en ieder jaar is het toch weer rennen, hollen, vliegen. En denk ik aan het eind van de dag: waar was ík vandaag en hoe voel ik me eigenlijk?

Toegegeven: stilstaan, luisteren naar mijn lijf, mezelf de nodige aandacht geven... ook ik vind dat soms nog best lastig. Helemaal tijdens dit soort weken, waar je aan elkaar hangt van feestjes, eindkampen, cadeautjes voor juffen en meesters en, oh ja... al die begeleiders die zo hard hebben gewerkt, verdienen ook wel een kleine attentie...

Voorheen was ik altijd ziek de eerste paar dagen van de vakantie. Alsof mijn lijf dan pas voelde: nu mag ik er aan toegeven... Zo zonde. En zo niet nodig!

En al lukt het me nog niet altijd, ik signaleer het nu wel eerder. En dat is al de helft van de winst.

Ik weet inmiddels dat kleine tekenen van onrust of stress zich bij mij uiten in hoofdpijntjes, klemmende kaken en een kort lontje.

En dus probeer ik gedurende de dag meer momenten van zelfzorg in te plannen. Juist als ik het druk heb, pak ik mijn kopje koffie op het bankje voor ons huis in plaats van achter de laptop, lunch ik uitgebreid en gezond. Doe ik een lekker etherisch olietje in de diffuser als ik aan het werk ben. Luister ik naar fijne, rustgevende muziek. Alleen even drie keer diep in- en uitademen op het toilet kan soms al zorgen dat ik meer ontspannen de dag door kom.

Ik las laatst een treffende quote die mooi uitlegt wat zelfzorg ook betekent voor mij : 'Luister naar je lichaam terwijl het fluistert, of het zal schreeuwen tot je het doet...'

In de niet aflatende zorg voor de ander is het niet zo moeilijk om de zorg voor jezelf op een lager te pitje te zetten. Maar echt, hoe cliché het ook klinkt: als jij niet goed voor jezelf zorgt, wie doet het dan wel?

Wanneer gooi jij het roer om?

Wanneer luister jij naar je lichaam?

Wanneer voel jij pas echt wat je nodig hebt?

Bij de kleinste fluistering?

Of pas wanneer je lichaam schreeuwt om verandering?

Vaak ga je door tot je niet meer kunt, ook al weet je dondersgoed dat dit veel te laat is.

Je lichaam probeert je ruim daarvoor al via fluisteringen te vertellen om rustiger aan te doen...Hoor jij die fluisteringen? En heb je het lef om ernaar te luisteren? En ernaar te handelen?

Wil jij het anders? Wil jij jezelf nu eens echt op nummer 1 zetten? Maar heb je geen idee hoe?

Ik verzorg in september een webinar over zelfzorg. Je kunt hier gratis bij zijn. Klik hier voor meer informatie.

Reacties

Alle reacties lezen?

Log in en lees reacties van anderen. Stel vragen aan de redactie, geef likes en praat mee over de geschreven blogs en artikelen.

Heb je al een account? Inloggen

Meer Sophi?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks
de nieuwste inspirerende verhalen in je mailbox!

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Foto homepage
~