Leestip: Een woonruimte vinden voor een kind met een beperking is lastig

Voor ouders van een kind met een beperking is het in meerdere opzichten lastig, om woonruimte voor hem of haar te vinden. Toch moeten ze iets regelen voor later. “Ik wil hem met een gerust hart kunnen achterlaten.”

Marieke Vervenne wil er eigenlijk nog niet over nadenken. Toch is ze samen met haar man Piet nu al op zoek naar een woning waar hun zoon Jens over een paar jaar kan wonen. “Verstandelijk zit Jens op het niveau van een driejarige, emotioneel varieert hij tussen nul en drie jaar”, vertelt ze. “Hij is geboren met een hartafwijking, waaraan hij voor zijn eerste verjaardag drie keer is geopereerd. Maar verder functioneert hij lichamelijk heel goed: hij loopt en praat als een tierelier.”

Het hele gezin, inclusief zus Babs (20), is dol op Jens. Marieke: “Het is een humoristisch mannetje, aandoenlijk en lief. Maar hij heeft wel veel aandacht, structuur en bevestiging nodig. Als hij niet lekker in zijn vel zit, slaat hij met deuren of stampt hij op de grond. Elke ochtend vraagt hij aan me: ‘De dokter is thuis hè?’ Door alles wat hij in het ziekenhuis heeft meegemaakt, is hij nu bang voor artsen. Hij kan boos of paniekerig worden als hij niet begrijpt wat er gebeurt.”