Lastige keuzes

Zorgen voor en om je kind

We kennen allemaal wel de slogan van Pippi Langkous, “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan". Echter in de zorg voor je kind kom je dingen tegen die je inderdaad nog nooit gedaan hebt. Zoals grenzen aangeven, omdat ze dit zelf niet kunnen (en ja soms hun hele leven lang). Hun verzorgen tijdens toiletmomenten, bijstaan als er nog meer zorg nodig is of er voor ze zijn als ze (regelmatig) geopereerd moeten worden. Deze dingen zijn niet leuk en soms zelfs verdrietig, maar naarmate ze ouder worden nemen de beslissingen toe. Beslissingen die wij voor onze kinderen moeten maken. En dat geldt zeker voor ouders van een zorgintensief kind.

Moeilijke beslissingen nemen

Al jaren heb ik buikpijn van het idee dat ik voor mijn dochter moet beslissen dat zij geen kinderen kan krijgen. Ze heeft een verstandelijke beperking en daarnaast veel medische, lichamelijke en psychische problematiek. Dat gaat mij echt aan het hart, want zo’n beslissing maken voor een ander – en in dit geval mijn eigen kind – is echt ontzettend moeilijk en verdrietig.

Soms denk ik dat ze het zelf ook weet, omdat ze veel met poppen speelt en mij ook oma voor de poppen noemt. Ik laat haar dit ook niet afnemen, maar trek de grens bij bepaalde dingen om haar te beschermen en ervoor te zorgen dat ze het niet geheel als werkelijkheid gaat zien.

Beslissingen nemen voor je kind die hun wereld verandert, anders inkleurt en toch de beste keuze zijn, doen pijn. Verstandelijk weet je dat dit erbij hoort en dat het niet anders kan, maar toch brengt dit gevoel met zich mee. En soms zie ik plotseling het beeld voor mij van een gezonde dochter die wel moeder kan worden. Niet de realiteit, maar ik had het zo graag voor haar gewild.

Het kan niet anders, maar toch...

Dat geldt niet alleen voor deze impactvolle beslissing, maar ook voor anderen dingen. Anticonceptie bijvoorbeeld, ergens anders gaan wonen (maar dan met 24-uur zorg), geen rijbewijs halen, geen baan (maar wel een betekenisvolle plek in de maatschappij) en ga zo maar door. Het breekt je, ondanks dat je weet dat het moet en niet anders kan.

Alles zelf doen is niet vanzelfsprekend bij zorgintensieve kinderen, hoe graag we dit ook zouden willen. Soms moeten ouders/verzorgers lastige keuzes maken en dat breekt een stukje van je hart. Dat wordt nooit meer helemaal heel, maar als je weet dat je kind uiteindelijk op een goede plek komt en je een dikke knuffel geeft, wees dan ook lief voor jezelf! Je doet wat je kunt en dat is naast moeilijke beslissingen nemen ook het beste voor je kind.