Eerst moet alles 'klaar' zijn...

Germa schrijft regelmatig blogs over haar leven met dochter Ive (14). Ive heeft een chromosoomafwijking genaamd Tetrasomie 18p. Daardoor heeft zij de ontwikkelingsleeftijd van een peuter/kleuter. Dit keer schrijft ze over de kunst van het genieten.

Ik stelde het genieten uit

Genieten kunnen we vaak pas als alles 'klaar' is. Of tijdens een vakantie. Of als die aanvraag voor WMO er eindelijk door is. Of de indicatiestelling weer achter de rug is. De verantwoording voor het PGB. Als er een geschikte woonplek in zicht is. Als…..

Door Ive zie ik het nu anders

Ive leerde me dat genieten veel grootser is dan die (vaak) spaarzame momenten. Kleine momenten. Zoals die van de wind door je haren. Lekker met z’n allen thuis op vrijdagavond. Een lange ochtend in pyjama. Op je rug liggen, buiten op de trampoline en de bomen zien wiegen in de wind.

Bewust. Bewust zijn van dat wat er is. Ook de dingen die ik eigenlijk nooit zag. Maar als ik door de bril van Ive kijk, zie ik die momenten wel. Omdat vaak dingen níet kunnen; als er dan wél iets kan is dat extra groots en iets om je heel bewust van te zijn.

Een positieve keerzijde

Bewuster leven. Bewuster genieten. Niets is vanzelfsprekend. En dat laatste is met grote regelmaat heel erg rot, rauw en pijnlijk. Maar omdat niets vanzelfsprekend is, liggen je verwachtingen lager, maakte het me een meer reëel mens. Daardoor lukt genieten vaker en sneller.

En dat is écht een positieve bijkomstigheid van het zijn van Ive haar moeder.