~
Terug naar overzicht

Bezuinigingen versus de menselijke maat

Yolanda is moeder van drie kinderen. Floortje (24) is de oudste. Na haar eerste verjaardag bleek dat de ontwikkeling van Floortje niet meer volgens het boekje verliep. Anderhalf jaar later bleek dat ze het Rett syndroom heeft.

Yolanda schrijft over het leven van haar dochter, haar beperkingen, hun leven en gevoelens en alles waar ze tegenaan lopen.

Foto floortje in de bus

Lieve Floortje,

We worden gekort!

Het begint dit jaar met een telefoontje van de leverancier van de benodigdheden voor je PEG-J sonde. We krijgen minder spuiten en gazen, gelijkgesteld aan de limiet die de zorgverzekering daadwerkelijk aan hen vergoed. Klinkt logisch, toch? Ik haal diep adem en denk; ‘don’t shoot the messenger’ en schrijf op wat de gevolgen voor ons zijn. Ik koop dus extra spuiten in bij de leverancier en haal bij de apotheek split-kompressen voor, slik, € 70,--

Ik moet al op zo veel dingen letten

Gelukkig schrijft de huisarts hiervoor een machtiging uit, maar toch! Het betekent extra kosten en meer gedoe. Het levert me stress op, want er is al zoveel dat ik in de gaten moet houden voor jou.

Een paar weken later trekt de leverancier van de luiers aan de bel. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar jij vervuilt te veel luiers, en de oplossing daarvoor is een inlegger. Klinkt logisch, toch? Ik haal weer diep adem; ‘…dont shoot the messenger…’ Dat meisje aan de telefoon doet haar werk en vertelt wat haar opgedragen wordt. Ik accepteer het aanbod om de inlegger uit te proberen, maar na één inlegger is voor mij al duidelijk dat dit niet werkt. Twee pakken, minus één inlegger, kunnen de berging in.

De specialistisch verpleegkundige begrijpt me niet

Online meld ik dat ik niet tevreden ben. Natuurlijk mis ik het telefoontje dat daarop volgt. Als ik terugbel hang ik zeker een kwartier in de wacht. Daarna nog een keer, want nu word ik doorverbonden met de specialistische verpleegkundige. Ik leg uit dat het eruitziet als een kraamverband in een luier, dus twee dikke plakkaten tussen de benen van een klein meisje dat de hele dag zit. Dat kan niet de bedoeling zijn 24/7, jouw leven lang. Aan haar stem en antwoord hoor ik dat zij te jong is om mijn uitleg te begrijpen. Ook al is zij specialist, zij heeft geen idee hoe jouw beperkingen er uitzien, hoe jij je leven leeft en waar wij tegenaan lopen. Ik besluit de strijd niet met haar aan te gaan, zij is niet de juiste persoon om mijn frustraties op los te laten. En nu zitten we met een verlies. We krijgen 0,8 luier voor de nacht en 3,9 luier voor de dag en daar komen we natuurlijk echt niet mee uit!

De menselijke maat staat bij ons voorop

Dus lieve Floortje, hoe kunnen we dit oplossen? Ik kan jou vragen je luiers minder vaak te bevuilen, maar dat is niet haalbaar. Moet ik jou dan, zoals de leverancier/zorgverzekering dat wenst, langer in een vieze en/of natte luier laten zitten? Dat zal ik nooit doen, daarmee passeren we de menselijke maat. Het enige wat ik kan doen is aan de (nood) bel trekken!

Want het maakt me bang. Dit is nog maar het begin. We worden gekort en binnen de gehandicaptenzorg komt daar in 2025 nog eens een bezuiniging van 232 miljard overheen. Nu moeten we het doen met 4,7 luiers, maar straks is er niemand meer die jou 4,7 keer kan verschonen.

Grote zorgen over stapeling bezuinigingen op gehandicaptenzorg - Iederin

Reacties

Alle reacties lezen?

Log in en lees reacties van anderen. Stel vragen aan de redactie, geef likes en praat mee over de geschreven blogs en artikelen.

Heb je al een account? Inloggen

Meer Sophi?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks
de nieuwste inspirerende verhalen in je mailbox!

Meld je aan voor onze nieuwsbrief

Foto homepage
~