Log in of maak een account aan.
Eerst moest iedereen zoveel mogelijk thuis blijven. Nu mag je kind wel weer naar school, maar mag hij of zij bij elke besmetting in de klas weer thuis blijven. En dan niet te praten over al die mensen die met mondkapjes rondlopen. Of misschien moet je kind zelf wel een mondkapje op naar school of in de bus, misschien wordt je kind wel bang, boos of verdrietig van al die wisselende maatregelen. In gesprek gaan is en blijft belangrijk. Waar kan je op letten?
Probeer te achterhalen wat je kind al wel weet. Ga samen tekenen, koken, een bal overgooien. Tijdens een activiteit is het vaak makkelijk te achterhalen wat er speelt en welke vragen er leven. Zo ook bij je kind met een verstandelijk beperking. Als een gesprek voeren moeilijk is, of als deze crisis echt te ingewikkeld is voor je kind, beperk je dan tot de uitleg waarom handen wassen zo belangrijk is.
Ook je kind met een beperking voelt echt wel aan dat er spanningen zijn. Misschien kan hij of zij de context niet helemaal begrijpen of plaatsen, maar ze hebben wel recht op waarheidsgetrouwe informatie over wat er aan de hand is. Of in ieder geval in jullie huis en straat. Als je kind actief is op het internet, probeer dan het gesprek aan te gaan dat niet alles wat hij of zij leest waar is. En dat als er vragen zijn, jullie er altijd zijn om die te beantwoorden.
Er gelden al langer maatregelen als handen wassen, afstand houden, in je elleboog niezen. Dit hoeft geen ernstig verhaal te worden. Annemarie van Hallo Thuis legt het nut van handenwassen helder uit.
Kinderen vinden het lastig een onderscheid te maken tussen de werkelijkheid en hun fantasie. Alles wat ze online en op tv zien kan daarom angstgevoelens opwekken waardoor ze denken dat ze zelf direct gevaar lopen. Een goede dagstructuur en de kans om te ontspannen helpt om de boze buitenwereld – in ieder geval voor je kind - buiten te houden.
Deze bizarre tijden maakt ook dat mensen er weer voor elkaar willen zijn, dat er samenhorigheid is en verbinding. Voor kinderen is het heel belangrijk dat je dit soort voorbeelden deelt. Dat ze weten dat mensen er voor elkaar zijn en niet alleen het zorgpersoneel. Maar ook die buurvrouw die speciaal voor jullie boodschappen doet, of de begeleider van de groep die facetimed om te checken hoe het gaat en of zij nog iets kan betekenen.
Als gezegd voelen kinderen, en dus ook jouw kind met een verstandelijke beperking, het echt wel aan als jij je angstig voelt. Het helpt hen te weten dat jij kalm blijft. Afhankelijk van je kind mag je natuurlijk best laten zien dat het spannend is. Maar spannend hoeft niet altijd eng te zijn. Leg dat uit. En als het je echt even allemaal teveel wordt, zonder je dan even af. Neem contact op met vrienden, familie en lucht je hart.
Probeer te polsen of de vragen die er op dat moment spelen ook zijn beantwoord. Of dat er een naar gevoel is overgebleven bij je kind. Als ouder van een kind met een beperking weet je als geen ander hoe je op de lichaamstaal kunt letten om te zien of het oké is.