Zoeken naar (vakantie) mogelijkheden

Persoonlijk blog door Stephanie van Witzenburg

Gefrustreerd klap ik mijn laptop dicht. We zijn al uren op zoek naar geschikte campings in Slovenië en de binnenlanden van Kroatië. Onze wensen: kleinschalig, prikkelvrij maar wél met speel/zwembad faciliteiten én toegankelijk voor een rolstoel blijken onmogelijke wensen. Genoeg leuke campings, daar ligt het niet aan. Maar overal zijn kiezels, rotsen en trapjes langs rivieren, meren en de zee. Of de standplaatsen zijn te klein voor onze caravan en het sanitair tentje.

In gedachten zie ik onze jongens dammetjes bouwen in het riviertje, maar voor Anna zijn deze idyllische campings onmogelijk. Daarentegen zijn de “beton-campings” vaak mega grote bakbeesten met veel teveel prikkels.

Passie voor reizen

Voor mij is het reizen altijd een grote passie geweest. Met twee toeristische opleidingen op zak, reisde ik voor de geboorte van Anna voor werk en plezier regelmatig naar het buitenland. Toen Anna twee maanden te vroeg werd geboren, grapte ik tijdens de bevalling dat ze vast ook een wereldreiziger zou zijn. "Ze wil vast de wereld zien". Niet wetende dat het leven door haar beperkingen totaal anders zou lopen.

Kijken naar wat wel lukt

Toch zijn we altijd blijven reizen op een manier wat wel kan: in een grote -deels door ons zelf aangepaste- caravan met een hoop eigen hulpmiddelen die we ieder jaar meeslepen. Het reizen samen met ons bijzondere gezin blijken de meest waardevolste momenten in ons leven te zijn. Dankzij ons huidige werk in het onderwijs en als zelfstandige, worden bijna alle weekenden in het voorjaar en schoolvakanties benut.

Vrijheid en beperkingen

Tijdens het reizen ervaren we een immens gevoel van vrijheid, maar worden tegelijkertijd ook de beperkingen extra zichtbaar. Niet alleen de rolstoel, maar ook Anna’s gedrag is best pittig zodra we afwijken van haar vaste ritme en structuur. Er is altijd één van ons met haar bezig, we moeten alles plannen en staan daarom altijd aan.

Toch is het de kunst om aan te staan zonder dat het jezelf teveel energie kost. Met een boekje langs het zwembad zit er dus niet in. Maar rondreizen in onze rolstoelbus en ondertussen genieten van alles wat we onderweg tegenkomen, lukt wel. Daarom zeggen we altijd heel cliché dat onze reis de bestemming is. We noemen onze vakantie ook geen vakantie maar reizen en om de lading echt te dekken zou ik het misschien gekscherend: expedities moeten noemen.

Niet voor niets staan we daarom iedere zomervakantie op meer dan tien campings! Zolang het nog gaat, zeggen we altijd. Want er zal echt wel een moment komen dat we het niet meer volhouden met Anna of dat Anna het niet meer volhoudt met ons. Al hoop ik dat dit moment echt nog heel lang duurt.

Anna thuislaten is geen optie

Komende zomer gaat Anna dus gewoon weer mee. Niet alleen omdat we er zelf nog helemaal niet klaar voor zijn om Anna thuis te laten, maar ook omdat de logeermogelijkheden nog niet voldoende zijn. Al zou er plek zijn, Anna houdt het nog niet zolang vol in een logeerhuis.

Anders, niet minder

Ik klap de laptop weer open en kijk naar het lachende gezin in een kano op de foto van de campingwebsite. Oke, we kunnen niet kanoën met Anna en afgaand op de foto’s, gaat het ons op deze camping niet lukken om Anna veilig in het water te krijgen. Uitzoomen – ook letterlijk op Google (Earth)- verwachtingen bijstellen en opnieuw zoeken. Want er kan namelijk echt nog zoveel wél. Al zal het altijd anders blijven dan verwacht. Anders, maar niet minder leuk!

Reis jij deze zomer weer met ons mee? We delen de verhalen op onze website: https://dewereldvanannasophie.nl/aangepaste-vakantie/ en op Instagram #Annawashierenwijook

Stephanie is getrouwd met Ivo. Hun dochter Anna Sophie is geboren in 2013 met het syndroom van Down en een prikkelverwerkingsstoornis. Sinds haar geboorte schrijft ze blogs over het gezinsleven.