Log in of maak een account aan.
December is een maand vol vrolijkheid en feesten. Een maand van lichtjes, liedjes, schoenkadootjes, familiebezoeken en verassingen.
Maar wat nou als je een kind hebt die snel overprikkelt is?
Op elke dag gebeuren er dingen om ons heen, die we zelf niet kunnen beïnvloeden. Zo kun je niet bepalen of je collega wel of geen geluid maakt, hard of zacht praat of welke muziek er op staat in een winkel die je binnenloopt.
Kinderen ervaren dit nog meer dan volwassenen. Je vader of moeder bepaalt meestal of je wel of niet een winkel in moet of naar welk feestje je wel of niet gaat. In december gooien we daar nog een schepje bovenop. Er is zoveel te vieren deze maand.
Je kind kan gevoelig zijn voor:
Verder kan je kind overprikkeld raken omdat het alleen zit of juist met veel mensen geconfronteerd wordt. Ook verrassingen kunnen niet altijd goed vallen.
Al deze punten komen in de december feestmaand extra veel voor. Voor kinderen die hier last van hebben kan deze maand dus ook als heel stressvol ervaren worden.
Wellicht heeft het te maken met de hoeveelheid aan prikkels die er extra binnenkomen op een dag.
Een voorbeeld van een moeder en kind.
Na een schooldag loop je met je kind nog even langs de supermarkt om iets te halen wat je bent vergeten. De sinterklaasliedjes spelen gezellig op de achtergrond en aan het einde bij de kassa staan gezellige gekleurde sinterklaasschoentjes van karton. Je koopt meteen in de winkel ernaast nog even een cadeautje, maar je wil tegen je kind nog niet zeggen voor wie het is (het is een verrassing, spannend en leuk). Die moet dus even buiten wachten of zich omdraaien bij de kassa.
Je gaat tevreden naar huis. Als je thuis bent vraag je je kind zijn schoenen uit te doen bij de mat en zijn handen te wassen. Je kind loopt naar binnen en gaat op de bank zitten. Je zegt het nog een keer en nog een keer, je kind wordt boos en brutaal en stampt met schoenen en al naar boven.
Hoe kan dat nou opeens? Het was net nog zo gezellig…..
Op school is het erg druk. Op de gangen staan allemaal dingen die daar normaal gesproken niet horen, zoals versiering voor sinterklaas. Ik vind het wel leuk, maar ik word er ook heel druk in mijn hoofd van. Dat komt omdat ik dan de hele tijd aan sinterklaas moet denken als ik dat zie en er zijn problemen omdat de pakjes misschien niet op tijd aankomen.
Ook zijn de kinderen in de klas veel drukker waardoor mijn hoofd geen rust krijgt.
Gelukkig zet de juf precies op het bord wat we gaan doen die dag, dat geeft mij rust. In de middag wordt er op de deur geklopt, ik schrik daar heel erg van, want ik dacht dat het een piet was, maar het is gewoon een kind uit een andere klas die wat komt vragen.
In de middag mag er sinterklaasmuziek op tijdens het knutselen, maar ik wil nu gewoon naar huis. Ik ben moe van alle indrukken. Het lukt mij eigenlijk niet goed om nog iets te knutselen en de juf blijft zeggen dat ik nu echt moet beginnen en moet opschieten omdat we weinig tijd hebben. Het geeft mij stress.
Gelukkig gaat de bel, ik kan naar mama. Eindelijk naar huis. Maar mama zegt dat we nog naar de winkel moeten. Ik wil dat niet. Ik ben moe en ik houd er niet van als dingen in mijn hoofd steeds veranderen.
In de winkel zijn felle lampen, ik haat dat in een supermarkt. De mensen lopen snel en er loopt iemand tegen mij aan waar ik van schrik. Ik vind het niet fijn als mensen zo dicht in mijn buurt komen of mij aanraken. De sinterklaas muziek kan ik ook niet meer aanhoren. Niet nog meer liedjes, ik wil dat het stil wordt in mijn hoofd.
Mama heeft het niet door, ze doet ook heel gehaast. Bij de kassa zie ik schoentjes staan van papier. Ik heb geen schoentje gemaakt maar dat wil ik wel. Ik weet niet hoe ik ervoor moet zorgen dat mijn schoentje daar ook mag staan. Mama helpt ook niet, omdat ze niet weet dat ik dat wil.
Ik ben verdrietig over het schoentje, maar wel blij dat we eindelijk naar huis gaan. Maar we gaan nog steeds niet naar huis, nu moeten we weer naar de winkel ernaast. Mama doet heel geheimzinnig over wat ze daar moet kopen. Zelfs mama is anders in december. Het maakt me nog verdrietiger. Ik houd daar niet van, ik wil dat alles weer normaal wordt. Ik maak me zorgen over de cadeautjes en wil graag duidelijkheid.
Als we eindelijk thuis komen moet ik nog meer dingen van mama. Ik kan het niet meer aanhoren, er wordt veel te veel gevraagd. Ik ga boos naar boven. Op mijn kamer kan ik eindelijk even uitrusten.
Hoe help je je gevoelige kind een beetje prettig de decembermaand door?
Hieronder wat tips:
Onthoud dat er geen goede of slechte manier is om de feestdagen te vieren. Vier het op een manier die bij jullie als gezin past en laat je niet beïnvloeden door de mening van anderen.
Fijne feestdagen gewenst!
Digna Verheul (39), de schrijfster van dit artikel, is moeder van 3 kinderen van 16, 12 en 11. De jongste heeft een vorm van autisme. Digna werkt ruim 20 jaar in de hulpverlening. Binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie en gehandicaptenzorg was zij therapeut, 1e lijns hulpverlener en manager.
In haar praktijk Aandacht en Groei verzorgt Digna coaching, trainingen en cursussen voor zorgmedewerkers, kinderen en hun ouders. In haar blogs vertelt ze wat zij meemaakt in haar gezin, omgeving en praktijk.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks
de nieuwste inspirerende verhalen in je mailbox!