'Mam, vind je mij normaal?'

Normaal

‘Mam, vind je mij normaal?’ Mijn zoon van negen loopt mijn werkkamer binnen zonder te kloppen en stelt mij deze vraag vanuit het niets. Ik denk dat ik weet waar deze vraag vandaan komt. Sinds enige tijd zit hij op schaken. Een ‘denksport’ als je het zo mag noemen.

Hij kon al schaken toen hij 4 was. Dat heeft hij van zijn opa geleerd. En hij was heel blij dat hij ook op de club mocht om te schaken toen hij 8 jaar oud werd. Alle ‘coole’ sporten ben ik ook met hem langs geweest. Judo, boksen, voetbal en later ook atletiek, gym en wedstrijdzwemmen. Hij gaf er niet zo veel om. En eerlijk gezegd was hij er ook niet goed in.

Zijn motoriek laat nog wel eens wat te wensen over en hij had er overduidelijk ook geen plezier in. Hij beweegt genoeg. Bomen klimmen, fietsen, naar de speeltuin. Zijn bouw is prima, zijn uithoudingsvermogen is goed en hij eet gezond.

Ieder mens is uniek

Als ik eerlijk ben vond ik dat als voormalig sportlerares toch wel lastig dat mijn kind niet op een sport zat. Maar ik besloot het toch maar over een andere boeg te gooien.

In het kader van: ieder mens is uniek en heeft zijn eigen interesses, probeerde ik hem bekend te maken met de wereld van toneel, tekenen, kunst en muziek. Maar zijn hart werd verpand aan het schaken.

‘Je weet het hè, wat je ook doet…ik ben je allergrootste fan!’, zeg ik regelmatig tegen hem.

Spottende grappen

Natuurlijk weet ik ook wel dat deze ‘sport’ spottende grappen van omstanders met zich meebrengt. ‘Van wie heeft hij dat slimme gedoe eigenlijk?’ vragen onze vrienden spottend aan mij en mijn man.

Op school wordt er regelmatig beaamd door klasgenoten dat schaken toch echt voor nerds is. En dat brengt hem dus op deze dag bij mij, met de vraag of ik hem wel normaal vind.

‘Nee’, geef ik bot en kort als antwoord. Hij kijkt me verwonderd aan en ik vervolg mijn zin. ‘Ik heb nog nooit een normaal persoon gezien in mijn leven. En als ik die ooit tegen kom dan is hij vast heeeeeeeeel saai.’ Hij lacht en verlaat gerustgesteld mijn kamer. Blijkbaar is hij tevreden met mijn antwoord.

Diezelfde avond zie ik op social media een zin verschijnen van een positieve site waar ik aan gekoppeld ben.

'Normaal zijn is een illusie. Wat normaal is voor een spin, is een chaos voor een vlieg.'

En zo is het maar net.

Gratis webinar

Sophi organiseerde op 17 mei een gratis webinar: Opkomen voor jezelf, hoe help je je kind daarbij? Je kunt de opname hiervan zien via deze link.

Digna Verheul (39), de schrijfster van dit blog, is moeder van 3 kinderen van 16, 12 en 11. De jongste heeft een vorm van autisme. In haar blogs vertelt ze wat zij meemaakt in haar gezin, omgeving en praktijk.

In haar werk is Digna ook nauw verbonden met autisme. Zij werkt nu ruim 20 jaar in de hulpverlening. Binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie en gehandicaptenzorg was zij therapeut, 1e lijns hulpverlener en manager.

In haar praktijk Aandacht en Groei verzorgt Digna coaching, trainingen en cursussen voor zorgmedewerkers, kinderen en hun ouders.