Thelma vindt het opvoeden van haar twee zoons best pittig

Als ik heel eerlijk ben, dan vind ik het ouderschap best wel zwaar

Misschien komt het omdat ik twee jongens heb of omdat ze dicht op elkaar zitten. Ik weet het niet, maar het is best pittig.

Mijn jongste heeft ADHD en loopt wat achter in zijn ontwikkeling, maar dat maakt het nou niet per se extra zwaar voor mij. Natuurlijk heeft hij wat extra aandacht nodig en is hij soms snel uit zijn concentratie, maar mijn oudste kan ook ontzettend druk zijn.

Vaak als ik aan mensen vertel dat ik het best zwaar vind, dan kijken ze mij met medelijden aan. Ze proberen hulp voor te stellen voor Storm en stellen allerlei vragen aan mij, alsof ze zelf een hulpverlener zijn.

Maar lieve medemoeders……snappen jullie dan niet dat ik gewoon even wil klagen over het ouderschap, het opvoeden en de drukke dagen die dat met zich meebrengt?

Dat heeft niks te maken met de diagnose van mijn jongste zoon.

Ik wil gewoon net als alle andere ouders even meeklagen

Het lijkt soms of de andere moeders zich dan wat ongemakkelijk voelen als ik klaag. Ze kijken dan een beetje moeilijk en zielig. Zo van, jaha, pittig hoor zo’n moeilijk kind.

Maar voor mij is Storm niet anders dan een ander kind. Ja, hij is druk en ja, hij zit op een speciale school. So what!

Net als mijn oudste komt hij met vieze kleren thuis na het buiten spelen en maakt hij soms ruzie of wordt hij boos. Hij kan ook heel lief, knuffelig en grappig zijn. En zijn broer ook.

Ik behandel Storm gewoon als een normaal kind

Hij wordt niet gepamperd of de hand boven het hoofd gehouden. Natuurlijk leg ik dingen soms wat langzamer uit of zoals op school met plaatjes, maar ik ben net zo streng voor hem als voor zijn broer.

Mijn kind is niet veel anders in mijn ogen. Het is gewoon een jongen met jongensstreken en toevallig ook een diagnose. Mijn kind is gewoon mijn kind.

Als moeder wil ik door anderen gewoon gezien worden zoals ik mezelf zie. Een moeder met twee jongens, die druk, stoeierig en ook ontzettend lief zijn.

Maar wat is het soms pittig, die opvoeding. Volgens mij kent iedere ouder wel dat soort momenten, ongeacht een diagnose.