Samen met papa staan we sterk

Yolanda is moeder van drie kinderen. Floortje (24) is de oudste. Na haar eerste verjaardag bleek dat de ontwikkeling van Floortje niet meer volgens het boekje verliep. Anderhalf jaar later bleek dat ze het Rett syndroom heeft.

Yolanda schrijft over het leven van haar dochter, haar beperkingen, hun leven en gevoelens en alles waar ze tegenaan lopen.

Wat als we er alleen voor zouden staan?

Lieve Floortje,

Hoe anders zou ons leven zijn als jij en ik er alleen voor zouden staan? Want het is niet vanzelfsprekend dat ouders samen om hun (zorgen)kind heen staan.

Daarom ben ik zo blij dat jij een papa hebt, en ik een man, die in staat is om jou letterlijk en mij figuurlijk te dragen. Jouw papa is veerkrachtig. Hij zoekt naar oplossingen en denkt in mogelijkheden. Dat tilt ons tot grote hoogte en brengt ons buiten de gebaande paden.

Op papa kunnen we bouwen

Hij is er altijd, loopt nooit weg voor zijn verantwoordelijkheid. Zijn liefde voor jou is onbegrensd. Als hij thuiskomt van zijn lange werkdag, gaat hij zonder te mopperen door met dat wat er nog moet gebeuren.

Hij plakt alle lekke rolstoelbanden, hij verschoont de luiers, hij loopt met jou zodat je deze vaardigheid behoudt. Hij geeft je eten, hij tilt je in en uit het zwembad, hij leest je boekjes voor. Hij maakt grapjes, maakt je aan het lachen met gekke stemmetjes en is onvermoeibaar als het gaat om jouw welzijn.

Papa wuift de beren weg, die ik soms op de weg zie. Als mama er doorheen zit, slaat hij zijn arm om mijn schouders. Op de momenten dat mijn rug tegensputtert, zet papa er een tandje bij.

Denken in mogelijkheden

Papa werkt hard zodat wij financieel geen zorgen hebben. Het huis past hij aan jouw beperkingen aan, altijd zoekend naar handigheidjes die de zorgzwaarte verminderen. Hij denkt in mogelijkheden en creëert ruimte voor ons gezin met inmiddels drie volwassen kinderen.

Papa denkt verder over het gegeven dat jouw syndroom ook ons leven beperkingen oplegt. Onze wereld is en blijft klein en dat wringt de laatste jaren steeds meer. Hij creëert ontspanning op maat en past onze caravan zo aan dat we daar samen met jou een dag, een weekend of in de vakantie kunnen relaxen.

Papa is trots op wat ik doe en dat is fijn voor mijn immer wankelend zelfvertrouwen. Hij geeft mij ruimte om te ontwikkelen. Stimuleert mij stappen te maken en niet te blijven hangen in ons leven vol zorgen.

Samen kunnen we het!

Lieve Floortje, jouw syndroom heeft ons leven een onverwachte draai gegeven. De grote zorgen en verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt had ons uit elkaar kunnen drijven. Papa en ik hebben alle stormen doorstaan en zijn gelukkig nog steeds in staat de zorg voor jou samen te dragen.

Samen zijn we sterker!