En dan krijgen je PGB'ers hun uitnodiging voor dé prik

Sinterklaas

‘Onze zorgverlener was verrast’, vertelt een moeder van een puber met een verstandelijke beperking. ‘Ik voelde me een beetje Sinterklaas, alsof ik cadeautjes mocht uitdelen. Hij was blij en opgelucht dat hij zijn prik kon gaan halen en niet tot juni hoefde te wachten.’
De moeder is zelf niet zo angstig, haar puber is ook niet extra kwetsbaar. ‘Ik vind het vooral een fijn gebaar naar onze PGB’ers, zij zijn er toch maar altijd.’

Meerdere uitnodigingen

Een vader van een dochtertje met meervoudige beperkingen reageert zelf verrast: ‘Ik dacht dat ik de begeleidster van onze dochter blij kon maken, maar ze bleek al een afspraak voor de inenting te hebben gemaakt. Ze begeleidt meerdere kinderen en had de uitnodiging al via andere ouders ontvangen. Best raar dat de uitnodigingen naar de budgethouders zijn gestuurd en niet naar de zorgverleners. Nu komt alles dubbel.’

Toch is ook deze vader blij dat de mensen die voor zijn dochter zorgen worden ingeënt, zodat ze als gezin iets minder angstig hoeven te zijn: ‘We kunnen nu een muurtje om haar heen bouwen, dat geeft rust.’

(On)betaalde mantelzorgers

Een andere vader is ook formeel zorgverlener; hij betaalt zichzelf uit het PGB. En dus zat er ook voor hem een oproep in de envelop. Hij zegt: ‘Dat is heel fijn, maar ook gek. Want alle ouders die zichzelf niet uitbetalen, maar natuurlijk wel veel zorg verlenen, krijgen de oproep niet. Zij zullen voorzichtig moeten blijven doen.’

‘Eigenlijk is het discriminatie’, schrijft een moeder van een dochter met Down op sociale media. ‘Betaalde mantelzorgers kunnen hun prik halen, onbetaalde mantelzorgers niet. Ik gun het al die ouders van harte, maar mezelf eigenlijk ook wel.’

Bijwerkingen

De moeder van de puber met een verstandelijke beperking vertelt nog: ‘Onze PGB’er heeft zijn prik afgelopen dinsdag gekregen, het werd AstraZeneca. Hij was de volgende dag ziek, terwijl woensdag de vaste dag is dat hij met mijn zoon op stap gaat. Het was nog lastig uitleggen aan mijn zoon, dat z’n begeleider wel ziek was, maar geen corona had. Ik ben maar een ijsje met hem gaan eten. Zo hadden wij ook een uitje.’

Op één lijn

‘Zouden jullie die prik wel tegelijkertijd nemen als mantelzorgers?’ zei een vriendin. Gelukkig had mijn man iets minder last van de bijwerkingen. Het was ook wel gezellig, samen ziek in bed. Komt niet vaak voor dat je in een huwelijk écht 100% begrijpt hoe de ander zich voelt!’. En daar heeft deze moeder zeker een punt.