Iedereen bij wie het niet lukt in de valide sportwereld kan bij Only Friends terecht

Dat deed hem veel verdriet, maar mij ook. Hij was zo gek op die sport.

‘De eerste twee weken van zijn leven moest Myron knokken om op deze wereld te blijven. We belandden in de medische molen en hebben onze uitdagingen gehad. Uiteindelijk kwam dat goed. Natuurlijk heeft hij zijn beperking nog. Hij is licht spastisch, loopt wat waggelend, liep tot z’n 18^e met een spalk en rijdt op een driewieler. Maar verstandelijk heeft hij zich goed ontwikkeld en het is een hele mooie jongen om te zien.’

‘Mijn grote passies zijn altijd kickboksen en voetballen geweest. Ik koos voor het voetballen, haalde net het betaald voetballen niet. Myron was groot fan van zijn vader. Toen hij een jaar of 7 was, ging hij ook voetballen. Er bestond toen nog niets voor kinderen met een beperking, dus hij speelde in een regulier team. Dat ging mis. Het deed hem veel verdriet, maar mij ook. Hij was zo gek op die sport.’

‘Ik besloot zelf de handschoen op te pakken en heb in 1999 de burgermeester van Amsterdam een brief gestuurd. Ik schreef dat ik de mooiste club van de wereld wilde oprichten, Only Friends, en ik vroeg of ze mij wilden helpen. Dat hebben ze gedaan door folders te sponsoren die in en om regio Amsterdam zijn verspreid. Op 9 januari 2000 begon ik met 8 kinderen en 2 voetballen. En nu hebben we 826 leden en bieden we 29 verschillende sporten. Het is enorm gegroeid en er is veel vraag naar. Zo zijn we ook die mooiste club van de wereld geworden.’

We hadden de mooiste club, maar die moest ook sporten op het mooiste sportcentrum.

‘In 2002 ging ik verder dromen. We hadden de mooiste club, maar moesten ook sporten op het mooiste sportcentrum. Ik was toen alleen postbode en had weinig verstand van politiek en business. Op school was ik nogal eigenwijs geweest. Ik wilde voetballer worden, dus geloofde het allemaal wel.’

‘Toen ik, vanwege het werk voor Only Friends, in 2004 ereburger werd van Amsterdam-Noord, kwam mijn droom in een stroomversnelling terecht. De wethouder nodigde mij uit om op het stadsdeelkantoor te vertellen over die droom waar ik het altijd over had. Hij werd enthousiast en vroeg of ik dit in Amsterdam-Noord zou willen opzetten. Op die vraag was ik voorbereid: er was een braakliggend terrein waar vroeger sportclubs gevestigd waren. Het was verpauperd, maar een prachtige, goed bereikbare plek. Ik stelde bluffend die plek voor en kreeg hem voor 1 euro per jaar.’

‘Ik had een droom en een groot stuk grond. Wat nu? Ik mocht bij een politieke partij spreken op een grote bijeenkomst. Ze zochten iemand met passie die iets voor de maatschappij had betekend. Ik vertelde voor 200 man over diezelfde droom. Na afloop werd ik aan mijn jas getrokken door de CEO Benelux van McDonald’s. Ze vertelde dat het Ronald McDonald Kinderfonds meer voor de wereld wilde betekenen en dacht dat deze droom daar goed bij paste. Ik mocht bij de Raad van Toezicht van het kinderfonds langskomen en kreeg allerlei opdrachten mee. Een daarvan was het interviewen van 1.000 ouders, om erachter te komen of er wel behoefte was aan dit centrum. Daar kwamen fantastische cijfers uit en dat was voor het kinderfonds een reden om door te gaan.’

‘Hierop volgde de opdracht om zoveel mogelijk sponsors aan me te binden. Wat me niet zou lukken voor het realiseren van de plannen, zou het kinderfonds bijleggen. In 2007 is de eerste paal geslagen en in 2010 is het officieel geopend door prinses Marilène, Marco van Basten en de belangrijkste: Myron. Only Friends is alive and kicking en iedereen met een beperking is welkom.’

We zijn een van de weinigen die duiken met kinderen met een beperking.

‘Wekelijks sporten er 1.000 kinderen met een beperking op het sportcentrum en we bieden 29 verschillende sporten. Voetbal, rolstoelbasketbal, kickboksen en fitness, maar ook bijzondere sporten, zoals duiken. We zijn een van de weinigen die dat doen met kinderen met een beperking. Kinderen met autisme die normaal gesproken moeilijk contact maken met anderen, kunnen dit onder water wel met hun buddy. Andere voorbeelden zijn klimmen, met één arm de klimmuur op, en handboogschieten. Dit is fijn voor kinderen met bijvoorbeeld autisme, die het fluiten, de bal afpakken en prikkels bij andere sporten niet fijn vinden. Bij het handboogschieten kunnen ze helemaal in hun eigen wereld zitten. Zo hebben we allerlei sporten waarin iedereen een match vindt.’

‘De voetbalafdeling is heel groot en is geadopteerd door Ajax. De afdeling heet dan ook Ajax-Only Friends. We spelen in Ajax-tenues en er is een warme samenwerking met de club.’

‘Op den duur kreeg ik steeds meer vraag van ouderen die het niet goed lukte om naar een reguliere sportclub te gaan. Ze vroegen of zij onder de vlag van Only Friends konden gaan sporten. Ouderen hebben natuurlijk ook meer zorg nodig en zijn vaker eenzaam, dus ik vond het een mooie match met Only Friends. Daarom startte ik 8 jaar geleden met 10 ouderen de Older Friends. Inmiddels zijn dat er 120. We doen fitness, walking voetbal, boksen, maar ook val- en balanstrainingen. Sommigen zitten daarna tot ’s middags met elkaar in het clubhuis. Dat is prachtig.’

‘Ook heb ik Friends at Work op het sportcentrum opgericht. Voor een aantal leden is dagbesteding buitenshuis een uitdaging. Het leek mij mooi om hen de mogelijkheid te bieden om te werken op het sportcentrum. Ik heb dat aan mijn bestuur gepresenteerd en nu werken er zo’n 20 van deze helden op het sportcentrum. Ze zijn ambassadeurs, ontvangen gasten, staan in de keuken, maken ze het terrein schoon en soms krijgen we werk van buitenaf. Vooral zijn ze aanwezig en gelukkig.’

‘Als laatste werken we samen met een school voor speciaal onderwijs: Connecting Friends. Hun gymzaal is zo klein is als een schoenendoos. Ze komen daarom elke vrijdagochtend sporten in onze sporthal en krijgen les van onze stagiaires en vrijwilligers. Dat is een prachtige verbinding.’

We zijn een familie.

‘Er komen kinderen uit de wijde omgeving bij ons sporten. Waar ik trots op ben, is dat de interesse in het hele land groeit. Inmiddels bestaat ook Only Friends Utrecht, Achterhoek, Twente met twee locaties, Maastricht en Eindhoven. De initiatiefnemers daar maken gebruik van de naam Only Friends, het logo, de kleding, de flyers en dergelijke dat we in Amsterdam verzorgen. De rest organiseren ze zelf. We zijn een familie. Een keer in het jaar komen we bij elkaar met alle trainers en komen alle kinderen van alle steden naar Amsterdam toe voor een afsluitende sport- en spel dag.’

‘Er is zelfs steeds meer interesse uit het buitenland en dat is heel gaaf. Ik wil alleen met mijn voetbalschoenen op het veld blijven staan en ga niet weg uit Amsterdam. Daarom deel ik alles, maar moeten zij het zelf organiseren met een eigen stichting.’

‘Ik ben de oprichter, maar zo voel ik me niet. We doen het met z’n allen. Er is een prachtig bestuur dat ik vertrouw en waarop ik kan terugvallen. Vrijwilligers nemen andere taken op zich, van HR tot de administratie. Mijn kracht is lesgeven en op het veld staan. Zo maken we samen de wereld een stukje mooier.’

Niets is onmogelijk, tenzij het niet veilig is.

‘Onze slogan is ‘Je bent goed zoals je bent’. Wil iemand in een rolstoel graag voetballen? Dan maken we dat mogelijk. We knallen een bal tegen zijn rolstoel aan en rennen we met de stoel door het veld heen. We kijken naar wat er wel kan. Niets is onmogelijk, tenzij het niet veilig is.’

‘Ik heb sinds de brugklas een mooie vriendin en later vrouw. Met het sporten ging het goed. Ik had nooit een ziekenhuis van binnen gezien. Opeens kom je in de wereld van de gehandicaptenzorg terecht. Al mijn vrienden waren sportjongens, dus ik viel daar wat buiten. Ik kwam in een hele andere wereld terecht met verdriet en kinderen die overlijden. Daar kon ik niet tegen en daarom vond ik dat er een plek moest komen waar alle ziektes, het verdriet en de beperking vergeten konden worden. Tot op de dag van vandaag zit die motivatie tot in mijn DNA.’

‘Ik ben uitgelachen en was een vreemde eend in de bijt. De politiek riep dat mensen met een beperking moeten integreren in de valide wereld. Ik ging daar dwars tegenin met het oprichten van een sportcentrum speciaal voor mensen met een beperking. Ik werk aan inclusie, maar draai het om: onze sporters zijn de baas en de valide wereld sluit daarop aan.’

‘Er is mij heel veel gegund en ik heb veel liefde op mijn pad gekregen. Daar ben ik enorm dankbaar voor. Maar ik heb ook een enorme reis gemaakt en heb hard geknokt. Dat doen we nog steeds, want we leven op sponsoring. Met meer dan 200 vrijwilligers wordt dit voor elkaar gebokst.’

Spelenderwijs werd hij sterker, waardoor hij zelfs niet meer in zijn rolstoel hoefde te zitten.

‘Een mooi voorbeeld is een jongen die af en toe uit zijn rolstoel kon komen om te voetballen. Hij ging voetballen met een rollator. Overal deed hij op zijn manier aan mee. Hij rende ook door de blubber, maakte squats en voetbalde mee. Spelenderwijs werd hij steeds sterker, waardoor hij zelfs niet meer in zijn rolstoel hoefde te zitten en op den duur zelfs wedstrijden met krukken kon voetballen. Voor hem en zijn ouders is dat natuurlijk prachtig. Hij hoeft hierdoor minder naar het ziekenhuis en heeft minder hulpmiddelen nodig. Het is heel mooi dat we zo veel zorg kunnen wegnemen.’

‘Ook Myron heeft een prachtige ontwikkeling doorgemaakt. Vroeger was hij heel onzeker en had hij moeite met zijn beperking. Hij viel steeds tussen wal en schip en was altijd de uitzondering. Hij ging naar het regulier onderwijs, maar schreef als enige in blokletters, omdat hij zijn pen niet goed vast kon houden. Rond zijn 14^e is daar een omslag in gekomen en daar heeft het sporten bij Only Friends een belangrijke rol in gespeeld. Hij was er een van de betere, hielp andere kinderen en dat heeft hem laten groeien. Daar ben ik enorm trots op.’

‘Hij wilde profvoetballer worden en op zijn niveau is dat gelukt. Hij speelt in het Nederlands CP-team, ook wel het paralympisch voetbalteam genoemd. Hij heeft op Papendal gewoond en het EK en WK gespeeld. Voor veel kinderen hier is hij ook een soort held. Nu leert hij trainingen te verzorgen, is hij coach van voetbalteams, leidt hij de fitnessafdeling en traint hij met de Older Friends. Hij leert steeds meer, zodat, als ik later in de ‘skybox’ ben, hij het voort kan zetten.’

Alle kinderen en volwassenen met een uitdaging, bij wie het niet lukt in de valide sportwereld, kunnen bij Only Friends terecht. Lees meer informatie op de website van Only Friends.