Log in of maak een account aan.
Als nieuwbakken ouder van een kind met een beperking, stap je een hele nieuwe wereld in. Dat kan overweldigend zijn en het zal zeker even duren voordat je je weg hebt gevonden. Waar je dan niet op zit te wachten zijn reacties en opmerkingen van de mensen om je heen die de toon net of helemaal missen. Deze 6 opmerkingen zeg je wél tegen een (nieuwe) ouder van een kind met een beperking. Deel de lijst met je omgeving en gebruik ‘m zelf als je nieuwe mede-ouders ontmoet.
Als de diagnose na de geboorte meteen duidelijk is, is er eigenlijk maar één juiste reactie: ‘Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kind’. Alle sorry’s of ‘wat erg voor jullie’s’ doen pijn. Zwijgen en niets van je laten horen ook.
‘Ja de zorg is zwaar. Maar jullie kunnen het, omdat het nu eenmaal zo is’, is een betere om te zeggen dan ‘jullie kindje heeft jullie uitgekozen als ouders, omdat jullie sterk zijn en de zorg aan kunnen.’ Een vader: ‘Ik denk na die opmerking altijd: nou, dan wou ik dat ik wat minder sterk was geweest!’
‘Jullie leven zal anders lopen dan je had gedacht, je zult rouwen, maar het zal zeker niet minder zijn’ is ook goed. Vooral door de erkenning erin dat je afscheid mag nemen van wat er niet zal zijn.
Deze opmerking is ook fijn, ook al zie je dat misschien nu nog niet: ‘Als je dacht dat je een gelukkig leven had wacht dan maar af. Je kind gaat veel meer vreugde in je leven brengen, dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden.’
‘Jullie kind kan alles bereiken wat het wil, alleen verloopt het pad ernaartoe anders en vaak langzamer.’ Eigenlijk zouden alle artsen deze positieve boodschap aan nieuwe ouders mee moeten geven. Een moeder: ‘Onze zoon is nu 17, we houden nog steeds vast aan precies die woorden, uitgesproken door de kindercardioloog, vlak na zijn geboorte. Ook al weten we ondertussen dat hij niet alles zal bereiken.’
Natuurlijk zijn er dingen die je kind nooit zal leren, nooit zal kunnen of nooit zal beleven. Maar die ken je als ouder echt zelf wel. ‘Jullie kind zal het middelpunt van jullie gezin zijn, de lijm die iedereen bij elkaar houdt’, is veel fijner om te horen als je je toch al zo onzeker voelt. Zeker vlak na de diagnose.
En tot slot, deze is altijd goed: ‘Jullie reis zal echt heel anders gaan dan gepland. Maar heb vertrouwen in en hou van je reisleider, dan komt het altijd goed.’